Poetyckie zmagania o Kałamarz Metafor

W piątek 23 listopada 2012 roku w czytelni Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sochaczewie sympatycy poezji spotkali się na III Sochaczewskim Turnieju Jednego Wiersza, walcząc o trofeum tego konkursu – „Kałamarz Metafor” oraz Nagrodę Burmistrza Miasta Piotra Osieckiego. Każdy z uczestników miał osobiście zaprezentować swój wiersz, nigdzie wcześniej niepublikowany i nienagradzany. Prezentacje oceniało Jury, któremu przewodniczył Marek Wawrzkiewicz – Prezes Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich; poeta, dziennikarz i tłumacz języków słowiańskich. Atrakcją wieczoru był występ Stanisława Klawe – autora tekstów, kompozytora, piosenkarza i satyryka. Iwaszkiewicza reprezentowali uczniowie liceum ogólnokształcącego: Klaudia Szałaj, Patrycja Klamborowska, Ines Rychlicka, Paulina Kamelak – klasa I b i Marta Kruszewska, Damian Owczarek – klasa IIb. Oczywiście podtrzymywały ich na duchu koleżanki z klasy: Natalia Pawliczak, Ola Popławska i pani Owczarek, mama Daniela. Warto dodać, że zdecydowanie więcej było wśród prezentujących wiersze ludzi dojrzałych – ponad dwadzieścia osób. Przyjechali z różnych stron Polski. Zwyciężył Rafał Maciszewski, który zaprezentował wiersz pt. Luźne przemyślenia. Wyróżnienie zdobyła Klaudia Szałaj. Przedstawiła wiersz pt. Strach Gratulujemy zwycięzcy. Gratulujemy Klaudii. Trzeba mieć dużą odwagę, aby publicznie powiedzieć to, co bardzo osobiste, intymne. A przecież taka jest poezja. Odwagi nie zabrakło naszym młodym poetom. Klaudia Szałaj o konkursie i o pisaniu wierszy powiedziała:

- Gdy wywołano moje nazwisko i stałam już przed mikrofonem, poczułam, że muszę tym ludziom coś opowiedzieć, coś przekazać. Więc zrobiłam to, według mnie najlepiej jak umiałam (mając na uwadze stres i nerwy). Bądź co bądź uczestnikami konkursu były osoby w różnym przedziale wiekowym, dlatego obawiałam się, że mój wiersz może zabrzmieć trochę infantylnie. Byłam zaskoczona wyróżnieniem, a także dumna i zadowolona z faktu, że doceniono mnie i moją pracę. Piszę, odkąd pamiętam. Nie tylko wiersze, chociaż przede wszystkim. W poezji nie ma żadnych ograniczeń. Możesz napisać jak chcesz, co chcesz, co ci się tylko podoba - możesz to zrobić po swojemu. Cenię wolność, jaką daje pisanie wierszy. I kiedy to robię, jestem egoistką, bo zwykle piszę dla siebie samej, nie dla bliskich albo przyszłych pokoleń. Dlatego większość moich wierszy jest bardzo intymna i emocjonalna, niektóre z nich inspirowane są filmami, muzyką albo zwykłym artykułem z gazety. Wszystko wokół może być tematem. Nie chcę w żaden sposób tłumaczyć, o czym jest wiersz "Strach". W zasadzie może być dla każdego czymś innym. Można go interpretować w różny sposób. Uważam, że jeśli coś posiada jakąś wartość, obroni się samo.

Zapraszamy do obejrzenia fotoreportażu z konkursu. Autorem zdjęć jest Kazimierz Jacek Górnicki. Jako pierwsi publikujemy wiersze naszych uczniów.

B.G.